Η εικόνα της φωτογραφίας είναι από ένα από τα εκατοντάδες κλειστά μαγαζιά στο Ίλιον. Προφανώς, πρώτο ρόλο στον «θάνατο του εμποράκου» παίζουν οι μνημονιακές πολιτικές που τσάκισαν την ελληνική οικονομία και γονάτισαν την εργαζόμενη κοινωνία.

Τι μπορεί όμως να κάνει ο Δήμος;

Το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ έχει καταθέσει εδώ και χρόνια τέσσερις προτάσεις:

1. Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τα δημοτικά τέλη κατά 50% στις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που αποτελούν άλλωστε τη συντριπτική πλειοψηφία των εμπορικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων στην πόλη μας. Να αυξηθούν οι συντελεστές σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ.
2. Να αντικατασταθεί η Λευκή Νύχτα από αποκεντρωμένο πρόγραμμα καλλιτεχνικών και αθλητικών δραστηριοτήτων σε όλες τις γειτονιές της πόλης και όχι μόνο στο κέντρο, ώστε να αναζωογονηθεί η οικονομική και εμπορική δραστηριότητα στις συνοικίες.
3. Μόνιμα και καθημερινά να ανοίξουν τα σχολεία τις απογευματινές ώρες στις τοπικές κοινωνίες και να αποδοθούν οι χώροι τους όχι μόνο σε συλλόγους γονέων αλλά και σε κάθε πολιτιστικό ή αθλητικό σύλλογο ώστε να ξαναζωντανέψουν οι γειτονιές, να γίνουν κύτταρα όχι μόνο δημιουργίας και άθλησης αλλά και κοινωνικής δραστηριότητας. Να κρατηθεί δηλαδή ο δημότης στη γειτονιά του αντί να πηγαίνει αλλού για να βρίσκει αθλητικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες για τον ίδιο ή τα παιδιά του.
4. Να δημιουργηθεί Δημοτική Συγκοινωνία που να συνδέει εύκολα και γρήγορα τις απομακρυσμένες ιδίως γειτονιές με το κέντρο της πόλης μας. Το κόστος -από υπάρχουσα συγκοινωνιακή μελέτη- είναι αντίστοιχο όσων δίνονται για γιορτές και δεξιώσεις.

Επαναλαμβάνουμε ότι αυτές είναι πολιτικές και μέτρα που ο Δήμος μπορεί να υλοποιήσει με διαχειρίσιμο οικονομικό κόστος.

ΥΓ. Ας ειδοποιηθούν τα επαγγελματικά συνεργεία που μοιράζουν χιλιάδες και χιλιάδες φυλλάδια συγκεκριμένων παρατάξεων, καταρχήν να μην γεμίζουν κάθε γωνιά της πόλης με ψηφοδέλτια και έντυπα, κατά δεύτερον να μην ρίχνουν σωρηδόν τα φυλλάδιά τους στα ερημωμένα μαγαζιά του κέντρου και των συνοικιών. Λίγη ευαισθησία προς τον δοκιμαζόμενο εμπορικό κόσμο της πόλης, και από όσους διοικούν τον Δήμο, και από όσους κυβερνούν ή θέλουν να κυβερνήσουν την χώρα, είναι απαραίτητη.