Η προσφορά του Θάνου Μικρούτσικου στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας μας ήταν ανεκτίμητη και θα μείνει ως ιερή παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Κι όμως αυτόν τον τεράστιο καλλιτέχνη δεν τον σεβάστηκε η δημοτική αρχή του δήμου Ιλίου αλλά και ο δήμαρχος Ιλίου. Σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου  τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις, επειδή ακύρωσε τη συμμετοχή του σε εκδήλωση του δήμου Ιλίου, μόλις πληροφορήθηκε ότι ήταν στα πλαίσια της ΛΕΥΚΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. Το τι άκουσε από τον δήμαρχο δε λέγεται. Μέχρι και ότι ο δήμαρχος είχε εκφράσει  επιφυλάξεις για την επιλογή του εκλιπόντα, καθώς δεν τον θεωρούσε σπουδαίο καλλιτέχνη και από μια άποψη ευτυχώς που ακύρωσε τη συμμετοχή του για να έρθει στη θέση του ο Αργυρός που είναι καλύτερος καλλιτέχνης και δικό μας παιδί και η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη. Και έκλεισε την τοποθέτησή του εκτοξεύοντας απειλές αγωγών εναντίον του καλλιτέχνη και των συνεργατών του.

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Καλό σου ταξίδι, Θάνο. Η μικροπρέπεια και η αλαζονεία αυτών που έχουν καβαλήσει το καλάμι δεν μπορούν να σε αγγίξουν.

*Το σκίτσο είναι του Δημήτρη Γεωργοπάλη

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας απροκάλυπτης βίας, από την αυταρχική νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της ΝΔ. Η αστυνομική βία, τροφοδοτεί ένα γύρο αντιπαραθέσεων για την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας των πολιτών, έστω και μέσα στα στενά όρια της αστικής δημοκρατίας. H κρατική βία μέσω των σωμάτων καταστολής ασκείται όταν το ίδιο το καθεστώς δημιουργεί στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού την αδικία, την εκμετάλλευση, την περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων.

Το πολιτικό προσωπικό (κυβέρνηση, αστικά κόμματα, ακροδεξιά) όχι μόνο τροφοδοτεί, αλλά και δημιουργεί τη βία των σωμάτων καταστολής. Ό,τι αμφισβητεί τους έχοντες και τη «κανονικότητα τους», χτυπιέται μέχρι τελικής πτώσης. Την καταστολή και τη προστασία των εχόντων, η κυβέρνηση της ΝΔ την βαφτίζει Δημοκρατία και Ασφάλεια. Σκοπός τους είναι να τρομοκρατήσουν το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα (διαιτησίες, ηλεκτρονική ψηφοφορία στα συνδικάτα, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απαγόρευση απεργιών, διαδηλώσεις στο πεζοδρόμιο) όπως επίσης και το νεολαιίστικο κίνημα, αντιμετωπίζοντας σε κάθε εκδήλωση τους, τη βία των ΜΑΤ, συλλήψεις, τραυματισμούς και δικαστικές διώξεις.

Θέλουν να δημιουργήσουν και να σπείρουν στην κοινωνία το αίσθημα του φόβου, την παθητικότητα των πολιτών, και το πιο σημαντικό, να θεωρήσουν την αδικία, την εκμετάλλευση, την περιθωριοποίηση, ως φυσικό φαινόμενο και ότι η αιτία των δεινών του είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι οι συγκεκριμένες κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Αυτή είναι και η ιδεολογική χροιά του νεοφιλελευθερισμού, να θεοποιεί το άτομο και να επιβάλλει το νόμο της ζούγκλας στην κοινωνία.

Αυτή η κατάσταση επιτάσσει να γίνουμε, πολίτες της δράσης και της συλλογικότητας. Μέσα από τη συλλογική δράση μας μπορούμε να νικήσουμε  την παθητικότητα και το φόβο.

Με αφορμή το τραγικό θάνατο του 19 χρόνου εφήβου στη Χίο, αρχές Αυγούστου, άρχισε η σταδιακή αφαίρεση των στεφανιών από όλες τις μπασκέτες με εντολή Δημάρχου και Αντιδημάρχου! Ο Δήμος Ιλίου είναι ίσως ο μοναδικός Δήμος στην Ελλάδα που κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου κυπέλου μπάσκετ τα παιδιά της πόλης μας δεν μπορούσαν να παίξουν μπάσκετ! Γιατί πολύ απλά δεν υπήρχαν στεφάνια στις μπασκέτες…

Σε ερώτηση μας στο Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί αφαιρέθηκαν τα στεφάνια από τις μπασκέτες, μας απάντησαν ότι  «στάλθηκε επιστολή από το αρμόδιο υπουργείο, να ληφθούν μέτρα προστασίας και ασφάλειας των παιδιών» και ότι χρειάζεται να «πιστοποιηθούν» οι μπασκέτες της πόλης μας.

Η απάντηση που μας έδωσε ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος γεννάει περισσότερες ερωτήσεις:

1. Η στατικότητα των μπασκετών έχει ελεγθεί;
2. Αν δεν έχει ελεγθεί ποτέ, γιατί τόσα χρόνια δεν έγινε;
3. Αν δεν μπορούσε η αρμόδια υπηρεσία του Δήμου να το κάνει γιατί δεν ενημερώθηκε κανείς για τυχόν επικινδυνότητα;
4. Αν δεν συνέβαινε το τραγικό δυστύχημα, θα έβγαιναν τα στεφάνια από τις μπασκέτες;
5. Στους γειτονικούς Δήμους (Περιστέρι, Πετρούπολη, κλπ), αδιαφορούν ή είχαν ήδη ελέγξει τη στατικότητα των μπασκετών;

Φαίνεται πως για τη Διοίκηση του Δήμου το καλύτερο μέτρο προστασίας και ασφάλειας των παιδιών για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης ήταν, απλά να μην παίζουν μπάσκετ! Εκτός αν γράφονται μόνο σε αθλητικούς συλλόγους.

Η Διοίκηση εφάρμοσε τη λαϊκή ρήση που λέει ότι αν «πονάει  κεφάλι, τότε κόβει κεφάλι!»

Ενόχλησε πολύ ένα σποτάκι του ασυμβίβαστου ΙΛΙΟΥ για την καθεστωτική λογική, την ιδιοκτησιακή αντίληψη και την αλαζονική συμπεριφορά του κ. Ζενέτου. Επειδή όμως δεν μιλάμε ποτέ με χαρακτηρισμούς, θέλουμε να πάμε στα συγκεκριμένα γεγονότα:

Ισχύει ναι ή όχι ότι ο κ. Ζενέτος πρόσφατα καταφέρθηκε εναντίον της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ χρεώνοντάς της το γεγονός ότι το Ίλιον δεν περιλαμβάνεται στις περιοχές που θα έχουν ΜΕΤΡΟ στο προσεχές μέλλον;

Ισχύει ναι ή όχι ότι το Περιστέρι, γειτονικός δήμος, με ίση έκταση με το Ίλιον και μόλις 1,5 φορά περισσότερο πληθυσμό έχει ήδη τρεις (ναι 3!) σταθμούς ΜΕΤΡΟ σε ελάχιστη μάλιστα απόσταση ο ένας από τον άλλον, σε πλήρη λειτουργία από το 2013;

Ισχύει ναι ή όχι ότι η διοίκηση του Δήμου Ιλίου απείχε εγκληματικά από τις διαδικασίες για τον σχεδιασμό των επεκτάσεων, με αποτέλεσμα -με τα σημερινά δεδομένα- μέχρι το 2040 να μην είναι ορατή η έλευση του ΜΕΤΡΟ στον Δήμο μας;

Ισχύει ναι ή όχι ότι η προσωπική κόντρα, οι κομματικές διαφορές, οι πολιτικές φιλοδοξίες, οι τσακωμοί ανάμεσα στον κ. Ζενέτο και στον κ. Σπίρτζη έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα στο προχώρημα σημαντικών έργων και αναπλάσεων;

Ισχύει ναι ή όχι ότι η κόντρα έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, ώστε ο μεν Σπίρτζης να αποκαλεί τον Ζενέτο “άθλιο δήμαρχο”, ο δε Δήμος να κάνει μήνυση στο Σπίρτζη επειδή αποσπάστηκε υπάλληλος του Δήμου στο Υπουργείο Μεταφορών;

Ισχύει ναι ή όχι τελικά, ότι τα πολιτικά παιχνίδια και οι προσωπικές διαφορές ανάμεσα σε ανθρώπους που πολιτικά μοιάζουν (ο κ.Ζενέτος και ο κ.Σπίρτζης διετέλεσαν σύντροφοι στο ΠΑΣΟΚ και υπηρετούν την ίδια πολιτική ακόμα και σήμερα), στέκονται εμπόδιο σε έργα που θα μπορούσαν να δώσουν πνοή και αξία στην περιοχή και στον δήμο μας;

Αν ο κ. Ζενέτος θέλει να τσακωθεί και να κοντραριστεί επί του προσωπικού με τους πρώην φίλους και συντρόφους του, είναι ελεύθερος να το κάνει. Δεν είναι ελεύθερος όμως να το κάνει στο όνομα του Δήμου, στερώντας την περιοχή κι τους δημότες από σημαντικά έργα, εκ των οποίων η έλευση του ΜΕΤΡΟ, είναι μακράν το σημαντικότερο.

Οι ευθύνες της πολιτείας -και ειδικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- είναι απαράγραπτες. Είναι υπεύθυνη για τον μαρασμό της αυτοδιοίκησης και τον οικονομικό της στραγγαλισμό. Και φυσικά έχει βαρύ μερίδιο ευθύνης για τη φτωχοποίηση της χώρας και τη συνέχιση των μνημονίων. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για κανέναν να παίζει παιχνίδια σε βάρος των δημοτών, ούτε να παριστάνει τον ικανό διαχειριστή, την ώρα που στα κρίσιμα μέτωπα της πόλης μας βάζει πάνω από τους δημότες την προσωπική του εικόνα και ευθιξία καθώς και τις κομματικές του σκοπιμότητες.

Και πάμε στο κρίσιμο ερώτημα: Ανάμεσα σε όσους ενοχλήθηκαν, σχολιάζοντας απαξιωτικά την κριτική μας, είναι ο κ. Σπύρος Μισθός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος του κ. Ζενέτου. Ισχύουν δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι ο κ.Μισθός έχει καταδικαστεί για κατάχρηση  ποσού άνω των 120 χιλιάδων ευρώ από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, που είχε αποκαλυφθεί μετά από έκτακτο λογιστικό έλεγχο;

Δεν γνωρίζουμε αν τα δημοσιεύματα είναι αληθή ή αν σε δεύτερο βαθμό ο υποψήφιος του κ. Ζενέτου αθωώθηκε για την κατηγορία της κατάχρησης. Θα ήταν χρήσιμο όμως ο κ. Ζενέτος να μας απαντήσει, ειδικά όταν ο συγκεκριμένος υποψήφιός του δηλώνει ότι “με την υποψηφιότητά του πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει στο χώρο που του αναλογεί, τον πολιτισμό”.

Μια καταδικαστική απόφαση για κατάχρηση χρήματος σε ΔΗΠΕΘΕ δεν αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για προσφορά στον χώρο του πολιτισμού, δεν νομίζετε κ. Ζενέτο;

Επισυνάπτουμε το σποτάκι που αποτέλεσε την αφορμή της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης καθώς και το φυλλάδιο του συγκεκριμένου υποψήφιου του κ. Ζενέτου.

Ο υποψήφιος του κ. Ζενέτου, Σπύρος Μισθός