Τι Δήμο θέλει το Αριστερό Σχήμα Ιλίου

Ομιλία του Πάνου Κουτσιανά στην εκδήλωση του ΑΣΙ στις 10/11/2013.

Να ξεκινήσουμε απευθύνοντας από την αρχή, γιατί έτσι πρέπει και έτσι είναι το σωστό, ένα μαζικό, ανοικτό, μετωπικό και αγωνιστικό κάλεσμα προς κάθε πολίτη του δήμου μας, να ανατρέψουμε τη δημοτική αρχή του κ.Ζενέτου στην οποία συσπειρώνεται πλέον και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, και τα δύο κόμματα που κατέστρεψαν και καταστρέφουν την Ελλάδα και το λαό της.

Να ξεκινήσουμε καλώντας σε έναν ενωτικό και μετωπικό αγώνα που στόχο θα έχει την αλλαγή στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας. Στόχο θα έχει την οικοδόμηση ενός Δήμου που θα είναι δίπλα στους δημότες του, θα αγωνίζεται για αυτούς και για τις ανάγκες τους.

Να ξεκινήσουμε καλώντας στην ρήξη και στην ανατροπή της παρούσας δημοτικής αρχής που δείχνει άπειρο σεβασμό στα μνημόνια και στις κυβερνήσεις των μνημονίων, στην τρόικα και στις πολιτικές της τρόικας.

Να ξεκινήσουμε καλώντας για μια νέα δημοτική αρχή που θα δείχνει μηδενικό σεβασμό στις κυβερνήσεις, στην κεντρική εξουσία, στα ανθρωποκτόνα μνημόνια, και θα δείχνει άπειρο σεβασμό στις ανάγκες και στις αγωνίες του λαού μας.

Έχουμε ανάγκη από ένα τέτοιο ξεκίνημα. Έχουμε ανάγκη από έναν τέτοιο στόχο. Το στόχο της ανατροπής της μνημονιακής αρχής του Δήμου. Το στόχο να αποκτήσουμε στο Ίλιο μια δημοτική αρχή που θα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε σήμερα;

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Άλλωστε και εμείς και εσείς δεν ανήκουμε στους χορτάτους και στους άνετους αυτής της ζωής. Η ανεργία, η φτώχεια, η απόγνωση, η κατάθλιψη μας χτυπούν την πόρτα. Και δεν μιλάμε για τα προβλήματα με δημοσιογραφικό λόγο ή έξω και μακριά από αυτά. Τα προβλήματα τα ξέρουμε και τα ξέρετε γιατί τα ζούμε και τα ζείτε.

Δύο μόνο παρατηρήσεις:

Στην Ελλάδα του 2013, μετά από τέσσερα χρόνια μνημόνιο, έξι χρόνια ύφεση, πρωτοφανής κοινωνική κατάρρευση, έχουμε πλέον μια κρίση ανθρωπιστική που ολοένα χειροτερεύει. Ζητούμενο σήμερα είναι η επιβίωση. Το ζητούμενο της επιβίωσης αφορά και τους ηλικιωμένους και τους νέους. Και τα παιδιά που ξενιτεύονται και τους γονείς που βουλιάζουν στην απόγνωση βλέποντάς τα να είναι άνεργα, και τους παππούδες και γιαγιάδες που μοιράζουν τη σύνταξη τους στα παιδιά και τα εγγόνια τους. Το ζητούμενο της οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης, της ανθρώπινης επιβίωσης είναι το πρώτο θέμα που μας απασχολεί ως δημοτική παράταξη. Είναι το πρώτο θέμα στο οποίο ο Δήμος πρέπει να συνεισφέρει ουσιαστικά.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση με τις αλλεπάλληλες αναδιαρθρώσεις (Καποδίστριας, Καλλικράτης) αλλάζει χαρακτήρα, στραγγαλίζεται, μπαίνει στο γύψο όπως μπαίνει όλη η χώρα μας. Θεσμικά, παύει να είναι αυτοδιοίκηση, μετατρέπεται σε διαχείριση με περιορισμένες -οικονομικές πρώτα από όλα- δυνατότητες άσκησης πολιτικής.

Αυτό είναι το δεύτερο θέμα που μας απασχολεί. Ή θα πασχίσουμε να ανακτήσουμε την ψυχή και το όνομα της τοπικής αυτοδιοίκησης, ή θα αποδεχτούμε μια αυτοδιοίκηση που είναι ετεροδιοίκηση. Που είναι σιωπηλή και πειθήνια, πρωτοκολλητής των εντολών της κεντρικής εξουσίας, που σήμερα δυστυχώς, δεν προκύπτει, ούτε καν, μέσα από τη Βουλή και τις εκλογές, αλλά μέσα από τις Βρυξέλλες και τους δανειστές. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες πρόβλημα δημοκρατίας.

Όσο εφαρμόζεται και εντείνεται το Μνημόνιο τόσο η Δημοκρατία, έστω αυτή η αστική Δημοκρατία θα συρρικνώνεται, θα τελεί υπό εξαφάνιση, θα καταστέλλεται.

Το ΑΣΙ πάσχισε επίμονα, ειλικρινά, αγωνιστικά, να ανταποκριθεί στην υπόσχεση που έδωσε τρία χρόνια πριν: Θα είμαστε εδώ και μετά τις δημοτικές εκλογές. Δεν θα εξαφανιστούμε. Δεν είμαστε μια πρόσκαιρη και ευκαιριακή δημοτική κίνηση. Δεν είναι στόχος μας να εμφανιζόμαστε λίγους μήνες πριν τις εκλογές και να εξαφανιζόμαστε λίγες μέρες μετά τις εκλογές. Στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε μια μαχητική δημοτική κίνηση, ζωντανή και δρώσα, μέσα κι έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Είναι στόχος μας γιατί μια μαχητική δημοτική κίνηση μπορεί να είναι και να γίνει ο πολιτικός εγγυητής ότι αλλάζουμε/ανατρέπουμε τα δεδομένα και δεν γινόμαστε ο χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Σήμερα, μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια το συμπολίτη μας. Το ΑΣΙ τήρησε αυτή τη βασική του δέσμευση. Δεν κάνουμε ένα συνολικό απολογισμό. Δεν μπορούμε όμως να μη σταθούμε:

Στον αγώνα ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ, που αποτέλεσε και το έναυσμα για τη συγκρότηση των Επιτροπών Αντίστασης και Αλληλεγγύης.

Στον αγώνα ενάντια στις παράνομες κεραίες κινητής τηλεφωνίας, που είχε αποτέλεσμα, στη Γαργαλιάνων, στη Φιλοκτήτου, στου Καραμάνου, στη Παλατιανή,

Στον αγώνα για την προστασία του Πάρκου.

Στον αγώνα για την κοινωνική αλληλεγγύη και τη λαϊκή οργάνωση.

Στον αγώνα για να μην απομακρυνθεί το ΙΚΑ Αγίου Φανουρίου, να μην πολλαπλασιαστεί η ταλαιπωρία χιλιάδων συμπολιτών μας που εξυπηρετούνταν από αυτό.

Στον αγώνα να μην υπάρξουν συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.

Στον αγώνα μέσα στο δημοτικό συμβούλιο με δεκάδες ερωτήσεις, τεκμηριωμένες και αιτιολογημένες προτάσεις, σε μια δημοτική αρχή που κώφευε απέναντι στους δημότες αλλά άκουγε καλά τις εντολές της μνημονιακής κυβέρνησης.

Δεν μπορούμε να μη σταθούμε στο γεγονός ότι είχαμε πολλά χρόνια να δούμε Δημοτικά Συμβούλια, όπου κατακλύστηκαν από κόσμο που διεκδίκησε, που πάλεψε, που πίεσε για τα δίκια του. Τελευταία φορά που θυμάμαι, ανάλογη μαζική συμμετοχή ήταν όταν οι εργάτριες της SEX FORM μπήκαν και διεκδίκησαν το αυτονόητο: Την αξιοπρέπεια τους και κάποια συγκεκριμένα μέτρα ανακούφισης. Τότε τους γύρναγε τη πλάτη ο τότε αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Ν. Ζενέτος, μετέπειτα κληρονόμος του Κουκουβίνου, χαρακτηρίζοντας τες ως υποκινούμενες…

Στο γεγονός ότι ο Δήμαρχος έπαψε να νιώθει ανεξέλεγκτος και άνετος, όταν είχε να αντιμετωπίσει τους πολίτες, ακόμη και δικούς του ψηφοφόρους που έβλεπαν την κοροϊδία μπροστά στα μάτια τους.

Αυτή είναι μια σημαντική παρακαταθήκη αγωνιστικής συμμετοχής και δημοκρατίας που έχει το ΑΣΙ.

Αυτή την παρακαταθήκη πρέπει να διευρύνουμε, να διατηρήσουμε, να κλιμακώσουμε.  Δημοκρατία,  λαική συμμετοχή, αγώνας, ενεργητική παρέμβαση των ίδιων των κατοίκων.

Μέτωπο Αλλαγής και Ανατροπής

Σήμερα, το ΑΣΙ αναλαμβάνει την ευθύνη και παίρνει την πρωτοβουλία να καλέσει στη συγκρότηση ενός μεγάλου νικηφόρου λαϊκού μετώπου. Στη συγκρότηση ενός τοπικού λαϊκού μετώπου αγωνιστικών δημοτικών κινήσεων, πολιτικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων, ανένταχτων και ανεξάρτητων συμπολιτών μας, για να κερδηθεί ο Δήμος από δυνάμεις που θα σταθούν στο πλάι του λαού και όχι στο πλάι της κυβέρνησης και των μεγάλων συμφερόντων.

Σήμερα το ΑΣΙ αναλαμβάνει την ευθύνη να αποτελέσει τον κορμό μιας τέτοιας μετωπικής συνεργασίας για τη ριζική αλλαγή στο Δήμο και το ξερίζωμα ενός τριακονταετούς καθεστώτος πελατειακών σχέσεων, επικοινωνιακών χειρισμών, αδιαφάνειας. Ενός καθεστώτος που πλέον συγκεντρώνει ανοικτά τους τοπικούς προύχοντες του ΠΑΣΟΚ, τις μεγαλο-οικογένειες και τα δεξια-επιχειρηματικά τζάκια της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ, που έκαναν στο Δήμο ότι έκαναν τα κόμματά τους στη χώρα.

Η ευθύνη και το κάλεσμα συγκρότησης ενός τέτοιου μετώπου αφορά τους πάντες. Ανοίγει εδώ, σήμερα. Δεν κλείνει όμως εδώ και σήμερα.

Το ΑΣΙ θα απευθύνει αυτό το κάλεσμα σε κάθε γειτονιά, σε κάθε φορέα, δύναμη, σύλλογο, σε κάθε πολίτη που θέλει ένα δήμο στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στα μνημόνια και στην τρόικα, ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία, για την αξιοπρεπή επιβίωση και την ποιότητα ζωής. Αυτό το λαικό-κοινωνικό μέτωπο χρειάζεται να στηριχτεί από όποιον συμφωνεί πρώτα από όλα στο τι Δήμο θέλουμε, το τι Δήμο έχουμε ανάγκη. Να στηριχτεί από όποιες κοινωνικές-πολιτικές συλλογικότητες διατηρώντας την αυτοτέλεια τους, πολιτικά και οργανωτικά. Αυτό το κοινωνικό ρεύμα θα ήταν ότι καλύτερο να εκφραστεί και ενιαία εκλογικά στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Αν μας το επιτρέψει βέβαια και ο εκλογικός νόμος γιατί προωθείται μια σαβουροποίηση όλων κάτω από ενιαίες λίστες φοβούμενοι μη τυχόν πάρει ένα δημοψηφιστικό χαρακτήρα οι αυτοδιοκητικές εκλογές και καταποντιστούν οι κεντρικοί αλλά και οι τοπικοί μνημονιακοί εκφραστές τους.

Σήμερα όμως κάνουμε αυτή τη συζήτηση όχι με το βλέμμα στις εκλογές. Κάνουμε αυτή τη συζήτηση με το βλέμμα στο Δήμο που θέλουμε, τι Δήμο διεκδικούμε.  Ο Δήμος που θέλουμε είναι άλλωστε εκείνο το στοιχείο που θα καθορίσει τα υπόλοιπα.

Τι Δήμο λοιπόν θέλει το ΑΣΙ;

1. Το πρώτο, καθοριστικό και βασικό: Ένας δήμος που ανταποκρίνεται στον αγώνα ζωής και θανάτου για επιβίωση.
Κοινωνική πολιτική, υγεία, εκπαίδευση, κοινωνική αλληλεγγύη. Αλλά και να ανταποκρίνεται, να οργανώνει, να πρωτοστατεί και να μην αδειάζει τους αγώνες.

Σήμερα άξια δημοτική αρχή είναι εκείνη που στο Δήμο της δεν γίνονται κατασχέσεις, δεν υπάρχουν σπίτια χωρίς ρεύμα, δεν κλείνουν κοινωνικές υπηρεσίες. Ο Δήμος πρέπει να γίνει το βασικό μετερίζι από όπου θα οργανωθεί ο αγώνας ενάντια στο ανθρωποκτόνο μνημόνιο και οι υπηρεσίες του, το δυναμικό του, οι δυνάμεις του, μαζί με την ενεργοποίηση πολιτών, να οργανώσουν δίκτυα αλληλεγγύης και αξιοπρεπούς επιβίωσης. Βασικό στοίχημα της Δημοτικής Αρχής που επιδιώκουμε είναι η κοινωνική πολιτική (όχι με την έννοια των διαφημιστικών εκστρατειών): κοινωνική πολιτική αξιοποιώντας όσα σου επιτρέπει ο νόμος και ο προϋπολογισμός σου, που να στηρίζεται σε πρωτοπόρες, καινοτόμες δομές που ο Δήμος μπορεί να συγκροτήσει, ενεργοποιώντας τους πολίτες και όχι κάνοντας τους επαίτες!

2. Ο Δήμος που θέλουμε φέρνει στο προσκήνιο τον πολίτη και τις ανάγκες του.

Αντί για συμβιβασμούς ανάμεσα στις μερίδες του τοπικού καθεστώτος που επί τριακονταετία κυβερνά την πόλη, δίνει τον λόγο στους δημότες διαρκώς και αδιάλειπτα, ακούει και υποτάσσεται στη βούληση της τοπικής κοινωνίας και της γειτονιάς. Η δημοκρατία, η λειτουργία λαικών θεσμών, επιτροπών ανά συνοικία και γειτονιά, η συμμετοχή, η ευθύτητα, η ειλικρίνεια, η ισότητα, είναι στοιχεία απαραίτητα, για να μπορείς να διεκδικήσεις αποτελεσματικά, για να μην κοροϊδεύεις και να μην κοροϊδεύεσαι με τα “θέλω αλλά δεν μπορώ”.

3. Υπερβαίνει ή παρακάμπτει την τυπική μνημονιακή νομιμότητα και τα όρια που θέτει η κεντρική εξουσία, διαχειρίζεται (με κόστος της ίδιας της Δημοτικής Αρχής) τα πράγματα με κριτήριο το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας, ενάντια στο συμφέρον της κεντρικής εξουσίας.

Η υπηρέτηση της τοπικής κοινωνίας δεν σταματά εκεί που αρχίζουν οι κομματικές εντολές, οι επιταγές της τρόικας ή της κυβέρνησης. Δεν μπορείς να είσαι Δήμαρχος για τις κοινωνικές φιέστες και τα αξιώματα, αλλά όταν σου παίρνουν το ΙΚΑ να λες ότι δεν είναι αρμοδιότητας σου. Όταν βάζουν χαράτσι να λες δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όταν εκπέμπουν κεραίες ανεξέλεγκτα δίπλα σε σχολεία να λες δεν είναι δικιά μου ευθύνη. Όταν καταργούνται υπηρεσίες του Δήμου όπως οι σχολικοί φύλακες, 45 στο Δήμο μας, φραστικά να το καταδικάζεις αλλά πρακτικά να λες «δίκιο έχεις αλλά δεν μπορώ».

Δηλαδή: Δεν μπορείς να είσαι Δήμαρχος μέχρι εκεί που σου επιτρέπει το μνημόνιο. Δεν μπορείς να είσαι Δήμαρχος μέχρι εκεί που σου επιτρέπει η κυβέρνηση. Πρέπει να είσαι Δήμαρχος μέχρι το τέλος. Ανεξαρτήτως κόστους. Αλλιώς, αν είσαι απλώς διαχειριστής, παραιτήσου και βάλε ένα χαρτογιακά να χτυπά σφραγίδες σε προκαθορισμένες και προαποφασισμένες πολιτικές.

Άμεσα Μέτρα Ανακούφισης που προτείνει το ΑΣΙ

Στο τελευταίο Δημ Συμβούλιο συζητήθηκε και ψηφίστηκε από την πλειοψηφία ο προϋπολογισμός του Δήμου. Νόμιζες ότι όλη η Ελλάδα έχει Μνημόνια αλλά στο Ίλιον με κάποιο μαγικό τρόπο είμαστε εκτός Μνημονίου. Ακούσαμε ότι θα γίνουν τρεις σταθμοί Μετρό, σε μουσείο της ΕΡΤ, το ρέμα της Εσχατιάς όταν έπεσε η γέφυρα με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους διερχόμενοι ήταν έργο της περιφέρειας, στο Δημοτικό Συμβούλιο παρουσιαστηκε ως έργο του Δήμου.

Εμείς, αυτόν τον προυπολογισμό, τον καταψηφίσαμε και καταγγείλαμε τη Δημοτική Αρχή ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι πώς επικοινωνιακά θα αποκρυσταλώσει τα ψύγματα κοινωνικής πολιτικής που προωθεί. Δηλαδή ότι δεν εξαντλεί ούτε καν το θεσμικό πλαίσιο που υπάρχει για κοινωνική πολιτική. Και βέβαια ούτε λόγος να γίνεται για υπέρβαση της τυπικής νομιμότητας, προς όφελος των πολιτών.

Πιο συγκεκριμένα παραθέσαμε 9 άμεσα μέτρα ανακούφισης και 4 ενέργειες υπέρβασης της μνημονιακής νομιμότητας προς όφελος των πολιτών:

1. Την καταγραφή των ανέργων και άπορων του Δήμου μας.

2. Την επανάληψη σε τακτά χρονικά διαστήματα πρωτοβουλιών διανομής προιόντων χωρίς μεσάζοντες.

3. Εξασφάλιση με πρωτοβουλία του Δήμου φτηνών θερμαντικών μέσων, όπως φτηνά ξύλα και φτηνό πέλετ.

4. Την εξασφάλιση της δυνατότητας για τους άνεργους- άπορους της δωρεάν πρωτοβάθμιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, μέσα από τα κοινωνικά ιατρεία.

5. Την παραχώρηση από το Δήμο στους πολίτες του Δήμου με προτεραιότητα σε άνεργους-άπορους, χώρων για καλλιέργεια λαχανικών- φρούτων, με εξασφάλιση δωρεάν παροχής και φτηνού νερού.

6. Την οργάνωση μαθημάτων παραγωγής τροφίμων από φτηνές πρώτες ύλες, όπως το αλεύρι. Κάτι τέτοιο ήδη γίνεται από ομάδες  πολιτών σε άλλες περιοχές και η εμπειρία και γνώση τους μπορούν να αξιοποιηθούν. Τη δοκιμασία έστω σε εμβρυακό επίππεδό της ανταλλακτικής οικονομίας.

7. Δεκατιανό για όλους τους μαθητές. Γάλα & Ψωμί για όλους.

8. Τη μείωση κατά 10% των ανταποδοτικών τελών, που ισοδυναμεί με 649.000€. Αυτό το ποσό αναπληρώνεται από: α) 300.000€ από το αποθεματικό, β) 200.000€ από τη μείωση του όγκου απορριμάτων που αποδίδει ο Δήμος, γ) 150.000€ από το πολλαπλασιασμό των δημοτικών τελών για τα supermarket, την επιβολή τελών κοινόχρηστου χώρου εδάφους και υπεδάφους σε ΔΕΗ, ΟΤΕ και τράπεζες.

9. Τη διεύρυνση των κοινωνικών κριτηρίων του κοινωνικού παντοπωλείου, με ατομικό εισόδημα τα 12.000€  (όχι τα 6.000€ που είναι σήμερα) και χωρίς το κριτήριο της ατομικής ιδιοκτησίας.

4 πρωτοβουλίες που υπερβαίνουν τη τυπική νομιμότητα:

1. Να μην υπάρχει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα! Ο μηχανισμός του Δήμου στην υπηρεσία των πολιτών και των επανασυνδέσεων των ρολογιών που διακόπηκαν.

2. Να μην επιτραπεί κανένας πλειστηριασμός σπιτιού στη πόλη μας. Να παρασχεθεί οποιαδήποτε (θεσμική και πρακτική) στήριξη, σε συμπολίτες μας που από 01/01/14 κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

3. Κανένας άστεγος – κανένας υποσιτιζόμενος στη πόλη μας. Σίτιση- Στέγαση για όλους.

4. Ούτε μια ημέρα επιπλέον λειτουργίας στη περιοχή ευθύνης του Δήμου μας κανενός σύγχρονου τοκογλύφου με την ταμπέλα «ενεχυροδανειστήριο» ή «αγοράζω χρυσό».