Τα σχολεία ανοίγουν. Η τσέπη αδειάζει.

Τα σχολεία ανοίγουν και γεμίζουν από μαθητές. Όμως το οικογενειακό πορτοφόλι αδειάζει καθώς λεηλατείται από την πρωτοφανή ακρίβεια, την αισχροκέρδεια στην ενέργεια και τους στάσιμους εδώ και μια δεκαετία μισθούς. Και σαν να μην έφτανε η ακρίβεια στα ενοίκια, στα καύσιμα, στη θέρμανση, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, στο σούπερ μάρκετ και στα βασικά αγαθά, έρχεται το ξεκίνημα των υποχρεώσεων της σχολικής χρονιάς να πνίξει στην απόγνωση κάθε οικογένεια.

Σχολικά είδη, αναλώσιμα, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, αθλητικές δραστηριότητες, πολιτιστικές δραστηριότητες, μπορεί να είναι απαραίτητες για τα παιδιά μας αλλά είναι ταυτόχρονα τεράστιο οικονομικό κόστος.

Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει όταν μας λέει ότι για την ακρίβεια φταίει ο …Πούτιν (τι βολική δικαιολογία), και σφυρίζει αδιάφορα για τους ληστρικούς λογαριασμούς και τον πληθωρισμό σε όλα τα βασικά είδη ανάγκης. Κρύβει το γεγονός ότι η ακρίβεια είναι ένα ακόμα μνημόνιο στην πλάτη του Έλληνα.

Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο και χειρότερο.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τι κάνει; Ας μην επικαλεστεί κανείς την «ανευθυνότητα» των τοπικών αρχόντων.

Η οικονομική αιμορραγία των οικογενειών που έχουν παιδιά, με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, θα έπρεπε να κάνει τη Δημοτική Αρχή να αλλάξει γραμμή πλεύσης.

• Γιατί πρέπει μια οικογένεια να πληρώνει αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες σε ιδιωτικούς φορείς, αντί να στέλνει τα παιδιά της σε οργανωμένες από τον Δήμο δραστηριότητες με συμβολικό αντίτιμο 0.5 ευρώ;
• Γιατί πρέπει ένας γονιός να αναρωτιέται πού θα βρει λεφτά για φροντιστήρια και ξένες γλώσσες, αντί να οργανωθούν αντίστοιχες μαζικές και όχι προσχηματικές δομές από το Δήμο με μηδαμινό κόστος;
• Γιατί πρέπει οι ίδιες οι δημοτικές πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες να κοστίζουν δέκα, δεκαπέντε, είκοσι ευρώ τον μήνα;
• Γιατί καλούνται οι γονείς να βάλουν το χέρι στην τσέπη για τα αναλώσιμα των σχολείων (δημοτικών και νηπιαγωγείων), από κόλλες Α4 μέχρι βαψίματα και επιδιορθώσεις και να μην καλύπτονται αυτά τα έξοδα από τον Δήμο;

Συνδημότες γονείς και κηδεμόνες μαθητών και μαθητριών, η κατάσταση δεν πρόκειται να γίνει καλύτερη αν δεν διεκδικήσουμε:

• Πλήρη κάλυψη λειτουργικών εξόδων των σχολείων και του κόστους των αναλώσιμων.
• Δημοτικές αθλητικές, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δομές που επί ίσοις όροις και με την ίδια ή και καλύτερη ποιότητα θα αποτελούν εναλλακτική – με ελάχιστο αντίτιμο.